Uit het boek PROBE – deel 1 van de gelijknamige serie

Senne stond in de deuropening toen Marion tegen vieren over het grind kwam aanlopen. Ze bedacht dat er dus iets bijzonders aan de hand moest zijn, anders had hij wel op het lab gezeten.

“Hoi hoi. Fijn dat je er bent. Je moet me echt helpen, want ik kom er niet uit met mijn nieuwe drone.

“Heb je weer een nieuwe? Wat kan ie zo al?

“Loop maar mee.

…

Zodra Svea weg was, duwde hij de deur van het lab dicht en draaide zich om naar Marion

“Luister, Marion. Dit is het probleem. Maar je moet beloven dat je er met niemand over praat. Helemaal niemand. Het is echt geheim.

Marion keek verbaasd. Wat was dit nu weer

“Ok, ik zal niks zeggen. Maar wat is het dan? Mogen Thomas en Paul het ook niet weten?

“Ja, die wel”, zei Senne, maar dat zijn de enigen. “Alleen jullie drieën mogen het weten, verder niemand. Ik zal het ook aan Paul en Thomas vertellen, maar dan moet dit eerst af zijn. Jij kunt me helpen om het af te krijgen.

“Weet je moeder het ook niet? Wat is het dan, vertel het dan.

“Nee, Svea weet het niet en het interesseert haar trouwens ook niet. Luister.

Senne pakte een stukje stof op van de tafel. Er hingen wat draadjes uit

“Weet je wat dit is?

“Het ziet er uit als stof van een ouwe jas.

“Nou, dat is het niet.

“Wat is het dan?

“Dit is beeldstof. Het kan hetzelfde als een plat beeldscherm, maar het lijkt op stof. Je kunt het oprollen, je kunt het zelfs vouwen als je geen al te scherpe vouwen maakt, en als je het op een computer aansluit kun je hetzelfde laten zien als op een tv, of een tablet, of een computerscherm.

Marion pakte de stof op en bekeek het van dichtbij. De draadjes die eraan zaten waren nergens mee verbonden

“Ik zie het, ik heb er wel eens van gehoord. Heb jij dit gemaakt?

“Nee hoor, dat kan ik niet maken. Ik heb het gekocht. Voor nieuwe apparaten.

“Ok. Enne… wat voor nieuwe apparaten heb je dan?

Senne pakte een wat grotere drone van de tafel. Het apparaat zag er wat anders uit dan de andere drones die op zijn werktafel stonden. Marion wees naar de drones

“Je hebt een paar nieuwe, hè?

Senne keek even naar de drones die verderop stonden. Hij was er wel mee bezig geweest, maar ze waren niet af

“Die komen later, maar deze doet het bijna.

“Hoe bedoel je, bijna? Vliegt hij bijna?

“Nee, dat is geen probleem, hij vliegt natuurlijk goed. Maar ga even iets verderop staan en probeer deze bediening dan even.

Marion ging een paar meter verderop staan en keek naar de knopjes op het kleine bedieningspaneeltje dat Senne haar gegeven had. De besturing was vrij duidelijk. Er stond ook aangegeven hoe je kon opstijgen en landen. Er was ook een aan/uit schakelaar met een V er boven

“Wat is die V-schakelaar?

“Die moet je nog niet gebruiken, laat de drone eerst opstijgen en vlieg er voorzichtig mee door de kamer. Maar blijf zelf op afstand van de drone.

Marion liet de drone voorzichtig opstijgen. Het toestel bleef keurig hangen op één meter boven de plek waar hij had gestaan. Nu tikte ze de besturing aan. De drone ging rustig vooruit, toen naar rechts en na wat oefenen kon ze de drone een rondje laten draaien rond Senne

“Heel goed, Marion. Je doet het prima. Nu vlieg je naar het raam en je laat hem daar in de lucht hangen. Dan mag je de V-schakelaar overhalen.

Marion vloog de drone naar het raam en liet hem voor het raam stil hangen. Ze keek op de bediening, haalde de V-schakelaar over, en keek weer omhoog naar de drone

“Waar is ie nou? Is ie weggevlogen?

“Hij is daar”, zei Senne. “Hij zit voor het raam.

“Ga weg. Je hebt hem verstopt of hij is weggevlogen.

“Nee echt niet, hij is daar gewoon. Alleen zie jij hem niet.

“Hoe kan dat dan?

Marion had het gevoel dat Senne haar voor de gek hield. De drone kon niet zo snel weg zijn

“Is ie soms uit het raam gevlogen? Heb jij het raam opengedaan?

“Het raam is dicht”, zei Senne. “En de drone is niet weg of verstopt. Hij is hier gewoon, bij het raam. Maar je hebt hem zelf verborgen door de V-schakelaar over te halen. Hij is nu voor jou onzichtbaar. En voor mij ook, trouwens. Alleen van dichtbij kun je hem zien.

“Wat zijn dat voor toverkunsten? Kun jij toveren?

“Nee, Marion, ik kan niet toveren. Niemand kan toveren. Dit is gewoon techniek en ik zal je laten zien hoe het werkt. Zet de V-schakelaar maar weer uit.

“Dus V is voor verbergen?

“Precies.

Marion schakelde ‘verbergen’ uit. En tot haar verbazing was de drone weer zichtbaar op precies dezelfde plek waar zij hem zelf heen had gestuurd

“Hoe kan dat? Hoe doe je dat, Senne? Een onzichtbare drone. Daar heb ik nog nooit van gehoord.

“Het is ook nieuw”, zei Senne. “Het is mijn nieuwe uitvinding en die moet geheim blijven. Ik zal je laten zien hoe het werkt, als je het echt geheim houdt.

Senne zette de drone die net nog onzichtbaar was geweest op de labtafel. Marion pakte een hoge kruk en ging er voor zitten. Met haar neus er bovenop

“Kijk, die stof die je net hebt gezien, zit hier ook op.

“Beeldstof?“ vroeg Marion

“Ja, en kijk. Op de drone zit beeldstof en aan de andere kant zit een camera. Die neemt het beeld op aan de andere kant dan waar de beeldstof zit. Het opgenomen beeld wordt naar de beeldstof gezonden. De afbeelding op de stof is hetzelfde als het beeld dat de camera opneemt, in dezelfde richting als jij kijkt. Op de beeldstof zie je dus hetzelfde wat je zou zien als de drone er niet was. Door het beeld goed in te stellen lijkt het alsof je dwars door de drone heen kijkt. Dus is het of de drone onzichtbaar is, ook al staat ie er gewoon. En als je de camera uitzet, of de beeldstof uitzet, dan zie je de drone weer.

Marion keek hem wat verbaasd aan. Klopte het allemaal wel

“Het is net als met camouflage”, zei Senne. “Als je een blaadje blauw papier ophoudt met de blauwe lucht als achtergrond, dan zie je het blaadje papier niet meer, tenzij je nog randen kunt zien.

Marion begon het te begrijpen

“Maar dan moet de kleur van het blaadje precies hetzelfde zijn als van de lucht erachter, toch?

“Dat is waar. Je begrijpt hoe het werkt. Maar met een blaadje papier kun je de camouflage niet doen, want als er wolken voorbij komen zie je meteen het verschil, en als je het blaadje voor een boom houdt ook. Je moet dus meekleuren met de achtergrond. En dat doet de drone door een foto van de achtergrond te maken en naar de beeldstof te sturen. Nou ja, meer foto’s. Ongeveer twintig per seconde. En zo kleurt de beeldstof steeds mee met de achtergrond, want je ogen kunnen niet zien dat het beeld steeds wordt bijgekleurd.

“Jemig, dat is slim. Wat ben jij toch slim, Senne.

Senne reageerde niet op het compliment

“Hij doet het vrij goed, maar het is wel nodig dat het beeld dat je op de drone ziet, precies de achtergrond weergeeft. Er mag geen rand te zien zijn en ook geen enkel kleurverschil. Als je dat goed doet, wordt de drone helemaal onzichtbaar. Maar het programma dat ik er nu in heb, is niet goed genoeg. Dat moet echt beter. Dus jij moet het programma voor me aanpassen.

Hij dacht even na

“Ik bedoel: zou je dat voor mij willen doen?

Marion tilde de nieuwe drone op van de labtafel en bekeek hem nog eens van alle kanten

“Dus daarom wil je dat geheim houden? Onzichtbare drones.

“Jazeker”, zei Senne. “Dit moet echt helemaal geheim blijven. Maar wij kunnen het natuurlijk voor allerlei dingen gebruiken.

“Wij? Dus jij en ik?

“Ja, en Paul en Thomas, natuurlijk. We gaan het ze vertellen als alles goed werkt.

“Maar dan kunnen zij misschien ook helpen?

“Nu nog niet. Pas als we een beter programma hebben. De drone moet ook onzichtbaar blijven als het donkerder wordt of als de zon fel schijnt, of als er een schaduw op valt. Altijd dus. Nu is ie wel onzichtbaar als alles goed gaat, maar soms zie je gewoon de rand of een kleurverschil. En dan is ie toch nog te zien.

Marion dacht na. Dat was toch veel moeilijker dan het leek

“Nou, dat klinkt best lastig, Ik weet niet of ik dat kan. Misschien lukt dat niet.

“We gaan het gewoon proberen, Marion. Tenminste als jij wilt helpen. Ik heb nog een paar ideeën om het voor elkaar te krijgen.

“Ik wil je wel helpen, hoor, alleen weet ik niet helemaal zeker of het lukt. Wat voor ideeën bedoel je dan?

Senne pakte een soort bril van de tafel. Er zaten wat draadjes aan en aan de linkerkant een metalen doosje, iets groter dan een USB stick

“Zet eens op.

Ze zette de bril op, maar er was niet veel bijzonders te zien

“Ok, kijk dan nu naar de drone en zet de schakelaar aan op ‘verbergen’.

Marion maakte de drone onzichtbaar

“Ja, hij is onzichtbaar.”

© Copyright 2018 – Pierre Henry Vermont